Ο Γάλλος καλλιτέχνης Ζαν Ντιμπιφέ (Jean Dubuffet) εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από το Bildnerei der Geisteskranken και άρχισε να συλλέγει τέτοια έργα τέχνης, την οποία ονόμασε Art Brut (ωμή ή ακατέργαστη τέχνη). Ο Ντιμπιφέ πίστευε ότι η “κουλτούρα”, δηλαδή η κυρίαρχη κουλτούρα, κατόρθωσε να προσαρμόσει στα μέτρα της κάθε νέα εξέλιξη στην τέχνη, στερώντας της έτσι την οποιαδήποτε δύναμη μπορεί να είχε, και καταπνίγοντας την αυθεντική έμπνευση.

Η Ωμή Τέχνη ήταν η δική του λύση σ’ αυτό το πρόβλημα – μόνο αυτή ήταν απρόσβλητη από τις επιρροές της κουλτούρας, και δεν μπορούσε να απορροφηθεί ή να προσαρμοστεί, ακριβώς επειδή οι ίδιοι οι καλλιτέχνες δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν. Ωμή τέχνη, όπως ο ίδιος αποκαλούσε, προϊόν κυρίως έγκλειστων σε ψυχιατρικά ιδρύματα που απείχε από τα καθιερωμένα αισθητικά πρότυπα. Ο Ντιμπιφέ διέκρινε στην τέχνη του περιθωρίου μία αυθεντική δημιουργική παρόρμηση, ικανή να παράγει σημαντικά έργα τέχνης.

Art Brut (Ωμή Τέχνη)

Ο όρος τέχνη του περιθωρίου περιγράφει καλλιτεχνικά έργα που δημιουργούνται έξω από τα όρια της γνωστής τέχνης, από ανθρώπους που δεν έχουν άμεση σχέση με τους καλλιτεχνικούς κύκλους.

Το καλλιτεχνικό αυτό είδος ήρθε στην επιφάνεια από τον Γάλλο ζωγράφο και γλύπτη Ζαν Ντιμπιφέ (Jean Dubuffet), ο οποίος το περιέγραψε με τον όρο Art Brut (Ωμή Τέχνη), επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του κυρίως στα έργα των έγκλειστων σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Αργότερα, από τον κριτικό τέχνης Ρότζερ Κάρντιναλ, χρησιμοποιήθηκε ο όρος Outsider Art (τέχνη του περιθωρίου ή, πιο ελεύθερα, τέχνη των απέξω), που σήμερα συμπεριλαμβάνει και δημιουργίες καλλιτεχνών που δεν έχουν κάποιο ψυχικό πρόβλημα. Κατά κανόνα, αυτοί που εντάσσονται στο ρεύμα έχουν ελάχιστη έως καμία επαφή με τον κόσμο της τέχνης και συχνά χρησιμοποιούν πρωτότυπες τεχνικές ή υλικά.

Fondation Dubuffet